Nabór na rok szkolny 2021/2022

Serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w naborze do naszej Szkoły Muzycznej!

Naszą placówkę wyróżnia kameralność, która pozwala na indywidualizm w podejściu do Ucznia oraz elastyczność terminów zajęć.

Przyjmujemy osoby w każdym wieku! 

Szkoła jest zarejestrowana w CEA i MKiDN. Po ukończeniu szkoły Absolwenci otrzymują dyplom muzyka z danej specjalizacji upoważniający do podjęcia zawodu lub podjęcia studiów na uczelniach wyższych.

Nasza szkoła daje możliwość nauki na niemal każdym instrumencie!

Jeżeli zależy Ci na nauce w szkole innej niż wszystkie, usytuowanej w sercu Starego Miasta, niebywale klimatycznej i przyjaznej, z pełnymi zaangażowania Nauczycielami – to jest to miejsce dla Ciebie!

Zapraszamy do kontaktu!

Dyrektor szkoły: 516 151 677

Wypożyczenie skrzypiec

Istnieje możliwość odpłatnego wypożyczenia skrzypiec od Towarzystwa Muzycznego.

Szczegóły dotyczące wypożyczenia instrumentu dostępne pod nr telefonu: 81 532 84 19

Historia Szkoły Muzycznej

Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego

Bardzo ważnym elementem działalności Towarzystwa Muzycznego jest nauczanie dzieci i młodzieży. Projekt zorganizowania w Lublinie szkoły muzycznej został po raz pierwszy zgłoszony w 1913 r., ale nie udało się go zrealizować, bowiem w statucie Towarzystwa brak było zapisu umożliwiającego prowadzenie tego typu działalności. Odpowiedni punkt dopisano w czerwcu 1916 r. Szkoła ruszyła cztery miesiące później, w październiku. Nadano jej imię Stanisława Moniuszki. Uczniów przyjmowano na kurs wstępny, niższy i średni. Ukończenie tego ostatniego dawało prawo do kontynuowania nauki na kursie wyższym Konserwatorium Muzycznego w Warszawie.

Otwarcie szkoły odbyło się w podniosłym nastroju w wypełnionej po brzegi sali Towarzystwa Muzycznego przy ul. Kapucyńskiej. Pierwszym dyrektorem placówki został Bronisław Strzyżykowski. Z ogłoszenia wydrukowanego w prasie wynika, że w ośmiu różnych klasach specjalnych: fortepianu, skrzypiec, wiolonczeli, śpiewu solowego, organów, kontrabasu i instrumentów dętych, teorii muzyki i harmonii oraz dykcji i deklamacji. W 1919 r. Ministerstwo Sztuki i Kultury zatwierdziło statut szkoły, ukazała się również broszura informująca o nim, a także o programie i regulaminie nauczania.

Najbardziej zasłużonym dyrektorem szkoły w początkowym okresie jej działalności był Janusz Miketta. Eksponował on pracę prowadzonej przez siebie placówki, organizując np. wiele koncertów w wykonaniu profesjonalistów i uczniów; wśród nich znalazł się m.in. Stefan Rachoń. Największym osiągnięciem Janusza Miketty było zorganizowanie w połowie lat dwudziestych Instytutu Muzycznego.
W sezonie 1927/28 doszło do połączenia dwu konkurujących ze sobą szkół Towarzystwa Muzycznego oraz Towarzystwa Filharmonicznego. Zbiegło się to z wzrostem zainteresowania edukacją muzyczną w Lublinie, o czym świadczy fakt, że w roku szkolnym 1928/29 na lekcje uczęszczało 164 uczniów. Program nauczania został z czasem poszerzony o klasę rytmiki oraz dramatyczną.

Recenzent oceniający pracę szkoły w 1935 r. napisał, że stale się ona rozwija i ma coraz więcej uczniów, a wykonanie przez nich utworów Haydna i Mendelssohna oraz zestawu pieśni i arii operowych rokuje młodym talentom jak najlepszą przyszłość oraz stawia szkołę w rzędzie najlepszych uczelni tego typu. Prawdziwość tej oceny potwierdziła decyzja ministra Oświecenia Publicznego, który lubelską Szkołę Muzyczną im. S. Moniuszki podniósł do rangi Instytutu Muzycznego.

Po II wojnie światowej lubelski Instytut Muzyczny został upaństwowiony, a następnie podzielony na szkoły muzyczne o różnym poziomie nauczania. W takiej sytuacji Towarzystwo Muzyczne wystąpiło w 1949 r. do Ministerstwa Kultury i Sztuki o zgodę na prowadzenie ognisk muzycznych. Działalność ta stale się rozwija. W 1968 r. Towarzystwo miało na Lubelszczyźnie 23 ogniska oraz 38 filii terenowych, w których pracowało 149 nauczycieli. W latach siedemdziesiątych, po reformie administracyjnej kraju, struktury te zostały przebudowane. Późniejszy największy rozwój ognisk nastąpił w latach osiemdziesiątych, kiedy to do 46 społecznych punktów nauczania uczęszczało ponad 2000 uczniów. Największymi z nich były lubelskie ogniska Maki i Stare Miasto. Wartościową inicjatywą, realizowaną od 1996 r. wspólnie z Klubem Rotary Lublin-Centrum, jest prowadzenie bezpłatnych zajęć dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej, którym lekcje muzyki pomagają w przełamywaniu życiowych barier. Pierwszy publiczny koncert tych uczniów, który odbył się na początku 1997 r., dostarczył słuchaczom bardzo wiele wzruszeń i przekonał, że akcja powinna zostać rozszerzona. 

Od 1995 r. Towarzystwo Muzyczne prowadzi Społeczną Szkołę Muzyczną. Placówka, kierowana przez dyrektora Stanisława Rybaka, zorganizowana została z myślą o dzieciach, które na co dzień uczęszczają do tradycyjnych szkół.

Nasza Szkoła Muzyczna jest instytucją kameralną, co pozwala na dużą elastyczność godzinową oraz indywidualne podejście do Uczniów.

Szkoła nawiązuje do tradycji Średniej Szkoły Muzycznej, którą Towarzystwo Muzyczne prowadziło od 1959 r. Jej dyrektorem był znany lubelski muzyk Aleksander Bryk.

Od 1999 dyrektorem Szkoły Muzycznej jest Danuta Warząchowska.

Ponad 100 lat tradycji w upowszechnianiu kultury muzycznej.

Szkoła Muzyczna

im. Paula Harrisa

dla Dzieci Niepełnosprawnych

21 września 2003 roku w Lublinie rozpoczęła działalność Szkoła Muzyczna dla Dzieci Niepełnosprawnych imienia Paula Harrisa. Uroczystego otwarcia Szkoły dokonał Prezydent Miasta Lublina. w obecności Gubernatora Dystryktu Jerzego Karasińskiego i licznej rzeszy rotarian z wielu Klubów Dystryktu 2230. Szkoła jest kontynuatorką Ogniska Muzycznego dla dzieci specjalnej troski, które powstało jako wynik współpracy Towarzystwa Muzycznego imienia Henryka Wieniawskiego w Lublinie i Klubu Rotary Lublin Centrum od 1996 roku. Po inauguracyjnym koncercie w styczniu 1997 roku lubelska prasa pisała „Ostatnio w salach Towarzystwa Muzycznego w Lublinie odbył się niezwykły koncert dzieci ogniska zorganizowanego z inicjatywy Klubu Rotary Lublin Centrum z nadzieją że śpiew i muzyka pozwolą im na pełniejsze uczestnictwo w życiu, w którym napotykają na liczniejsze bariery niż ich rówieśnicy. Był to koncert serdecznych wzruszeń. Mali artyści ofiarowali swoim rodzicom, opiekunom i protektorom nutki najprostsze, najpiękniejsze

Z nieukrywaną satysfakcją stwierdzamy. że nasza inicjatywa sprzed 10 lat dzięki ludziom dobrej woli i ich wsparciu materialnemu funkcjonuje w najlepsze. Do Szkoły uczęszcza regularnie ok. 20 dzieci o różnym stopniu niesprawności (dzieci niesłyszące, niedowidzące. z porażeniem mózgowym. autyzmem), a dzięki wysiłkom organizatorów nauka dla tych dzieci jest nieodpłatna. Uczniowie Szkoły Muzycznej dla dzieci niepełnosprawnych imienia Paula Harrisa są wielokrotnymi laureatami lokalnych i ogólnopolskich konkursów muzycznych dla tej kategorii uczestników Inicjatywa nasza spotyka się z żywym zainteresowaniem także poza granicami naszego kraju, co zaowocowało współpracą z Klubami Rotary z Francji i uzyskaniem w ramach Matching Grantu kilkudziesięciu tysięcy dolarów z przeznaczeniem na zakup sprzętu.

W ostatnim czasie do współfinansowania Szkoły dołączyły wszystkie Kluby Rotary z regionu lubelskiego: RC Chełm, Janów Lubelski. Kazimierz Dolny. Puławy, Zamość oraz 2 Kluby z Lublina — Lublin i Lublin Stare Miasto. Nadal jesteśmy zainteresowani współpracą z innymi Klubami Rotary z naszego Dystryktu jak i z zagranicy, które mogłyby i chciały wspomóc naszą inicjatywę.

Paul Harris

Amerykański prawnik, zorganizował w Chicago grupę ludzi o różnych zawodach, poglądach politycznych i wyznaniach religijnych, których połączyła nie tylko chęć wzajemnej pomocy i przyjaźni, ale i nadrzędny cel, jakim jest służba dla innych. Wkrótce przyjęli nazwę ROTARY z tego powodu, że ich spotkania odbywały się rotacyjnie, kolejno w miejscach pracy i domach poszczególnych członków. Tak powstał w Chicago pierwszy w świecie Klub Rotary, oficjalnie założony przez Paula Harrisa 23 lutego 1905 roku. Przez 100 lat ruch rotariański ogarnął cały świat i w chwili obecnej w 170 krajach działa ponad 35 tysięcy Klubów zrzeszających ok. 1,6 miliona członków. Naczelną dewizą całego ruchu jest zasada „service above self”.