Roman Juliusz Lasocki
Wicerezes Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie
Polski skrzypek, profesor nauk o sztukach pięknych, wieloletni prorektor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.
W 1971 uzyskał dyplom z gry na skrzypcach w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi[1]. Od lat 70. zaangażowany w działalność pedagogiczną. Został wykładowcą i profesorem Akademii Muzycznej w Katowicach, a także Akademii Muzycznej, przekształconej następnie w Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie. Objął stanowisko profesora zwyczajnego na tej uczelni. Od 1996 do 2002 i ponownie od 2005 do 2012 był jej prorektorem do spraw artystycznych[2]. W 1990 otrzymał tytuł profesora nauk o sztukach pięknych[3]. Prowadzi zajęcia na kursach mistrzowskich w krajach europejskich, azjatyckich i północnoamerykańskich[1].
Jako skrzypek występował na wielu scenach koncertowych świata, grał w Salle Gaveau w Paryżu, Bösendorfer Saal w Wiedniu, Carnegie Hall w Nowym Jorku. Uczestniczył w międzynarodowych festiwalach w tym w Paryżu, a także w festiwalu Warszawska Jesień. Występował m.in. z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Śląskiej i Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia. Brał udział w nagraniu licznych rejestracji archiwalnych dla stacji radiowych i telewizyjnych, a także w nagraniu ponad dwudziestu płyt dla polskich i zagranicznych wytwórni fonograficznych[1][2], m.in. CD z II Koncertem skrzypcowym Karola Szymanowskiego i Partitą Witolda Lutosławskiego[2].
Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim (2001)[4] i Komandorskim (2010)[5] Orderu Odrodzenia Polski.